عمری گذشت...

دارالسلام روی سلامت نشان نداد

                                      بگذشت جان از آن و به دارالعجب رسید

عمری گذشت و راه نبردم به کوی دوست

                                     مجلس تمام گشت و ندیدم روی دوست

گلشن معطر است سراپا ز بوی یار

                                         گشتیم هر کجا نشنیدیم بوی دوست

هر جا که می روی ز رخ یار روشن است

                                             خفاش وار راه نبردیم سوی دوست

می خوارگان دل شده ساغر گرفته اند

                                    ما را نه می نصیب نشد از سبوی دوست

گوش من و تو وصف رخ یار نشنود

                                          ور نه جهان ندارد جز گفتگوی دوست

با عاقلان بگو که رخ یار ظاهر است

                           کاوش بس است این همه در جستجوی دوست

ساقی ز دست یار به ما باده می دهد

                                        برگیر می تو نیز ز دست نکوی دوست 

                                                  امام خمینی (رحمة الله علیه)